Սիրելի հայրենակիցներ, այսօրվա թեման մի քիչ ավելի ազատամիտ
է: Գյուղում պտտվող ազատամիտ թեմաներ անեկտոդների ձևով շատ կան ու
հավանաբար մեծ մասդ տեղյակ եք: Դրանց ես չեմ անդրադառնում, բայց եթե
պատմելու ցանկություն ունեցողներ կան,իմ կարծիքով ընդունելի սահմաններում
կարելի է գրել : Գյուղում առաջներում տարիքով մարդկանց զանազան
հարգալից անձնանուններով էին դիմում. շափար, պիճիափար, շաքամի,տացու և
այլն: Այդ ցանկը Վ. Դարբինյանի գրքում բերված է : Մեր այսօրվա
պատմության հերոսին անվանենք Պիպիշ ափար, որը շատ կատակասեր ու սրամիտ
մարդ է եղել: Մի օր Նեոխրեբում Պիպիշ ափարը պատահական հանդիպում է այդ
գյուղի երեցկանը (տերտերի կնոջը) որին ինքը լավ ճանաչում է: Խոսակցության
ընթացքում առիթն օգտագործում է ու ասում. "Ես կյանքիս մեջը երեցկան չեմ
ուզի, այես ինչղ է?” Երեցկինը նույնպես կատակն հասկացող մեկն է լինում,
խոսքի տակ չի մնում ու անմիջապես պատասխանում է. "Պիպշ ջան, հեչ դարդ մի
ենի,կնկանդ մե քանի օրովմ ղրկե մեր տուն ու ետև սաղ կյնքդ երեցկան հետ
ապրե"