Вторник, 19.03.2024, 11:47Главная | Регистрация | Вход

Меню сайта

Форма входа

Привет:Гость
Логин:
Пароль:

Погода в селе

Поиск на сайте

Статистика


» Зарег. на сайте
Всего: 330173
Новых за месяц: 2
Новых за неделю: 0
Новых вчера: 0
Новых сегодня: 0
» Из них
Админы сайта: 1
Модераторов: 1
Проверенных: 5
Обычных юзеров: 330166
» По полу
Парней: 330083
Девушек: 90

» Кто онлайн:
Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Истории и рассказы
Главная » Статьи » Рассказы

«Մենք ենք, մեր գյուղը»
Նախորդ փոքր պատմվածքներից մեկում արդեն նշել եմ, որ գյուղում հաճախակի էին մանր գողությունները այգիներից, դաշտերից, հարևաններից: Դրանք առանձնապես մեծ արձագանք չեին ունենում և շուտ մոռացվում էին: Բայց պատահում էին նաև բավական մեծ ու աղմկհարույց գողություններ, որոնք երկար ժամանակ քննարկման նյութ էին լինում, թշնամանքի պատճառ դառնում:
Մի գիշեր մեկի ոչխարը իրա գոմից գողանում են: Առավոտյան տերը այն նկատելով, կասկածում է նույն թաղում ապրող հարևաններից մեկի վրա: Գողության փաստը տանը քննարկելուց հետո, վստահ լինելով իր կասկածանքի մեջ, նա կնոջն ուղարկում է «գողի» տուն: Կասկածյալ հարևանը իր դռանը զբաղված է լինում առօրյա գործերով, երբ կինը մոտենում, անսպասելի սկսում է, հարևաններին լսելի բարձր ձայնով, նման դեպքերում գյուղում օգտագործվող վատ բառերով (այդ թվում ՝ նաև ոչխարի փոխարեն առաջարկելով ուտել իր փափուկ մարմնամասերից մեկը ու ձեռքով ցույց տալով այն) նրան մեղադրել գողության մեջ: Հարևանը սկզբում հանկարծակի է գալիս, բայց իմանալով պատճառը, խիստ ազդվում է: Սկսվում է աղմկալի վիճաբանությունը արդեն հավաքված մյուս հարևանների ներկայությամբ ու մասնակցությամբ: Կինը, ներսում կուտակած զայրույթի հիմնական մասը թափելուց հետո, մնացածն էլ ընթացքում մյուս հարևաններին բաժանելով, իր արարքից գոհ ՝ վերադառնում է տուն:
Կասկածյալի դպրոցական տղան, ներկա լինելով վիճաբանությանը, նույնպես շատ ազդվում է հարևանի անհիմն մեղադրանքից, սկսում է ըկերների շրջապատում հարցուփորձ անել և կարողանում է հայտնաբերել իսկական գողերին: Պարզվում է, որ մեր ու մոտակա գյուղի մի քանի պատանիներ, ինչ-որ առիթով քեֆ են կազմակերպել և մսի հարցը այդ ձևով են լուծել(այստեղ ես հիշեցի Հրանդ Մաթևոսյանի "Մենք ենք, մեր սարերը" պատմվածքը): Տղան գալիս ու այդ մասին հայտնում է ոչխարի տիրոջը: Վերջինս անմիջապես գնում է մատնանշած տեղը և իսկապես տեսնում քեֆի պատրաստվող տղաներին: Ամեն ինչ պարզաբանելուց հետո, ոչխարի տերը տղաներին առաջարկում է. " Էս օչխարը ձեզի հալալ ըլլի, հլա 10 մանեթ է փարա կուտամ ձեզի, մեննակ ըսեցեք, թե ....-ի (կասկածյալի) մանչն էլ էր ձեզի հետ": Գողերն ավելի ազնիվ գտնվելով, չեն համաձայնվում և պատասխանատվությունից խուսափելու համար, գումարն հավաքելով` վերադարձնում են ոչխարի տիրոջը :
Փոքրիկ հետևություն այս ուսանելի դեպքից. առանց հիմք ունենալու, միայն կասկածներով մեկին մեղադրելը սխալ է, տուժողը նորից ինքդ ես լինելու։
Категория: Рассказы | Добавил: Andro (08.08.2014) | Автор: Andranik Poghosyan
Просмотров: 778 | Рейтинг: 0.0/0 |
Всего комментариев: 0
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]
Хашут © 2024 | Сайт управляется системой uCoz